Beogradska nadbiskupija sudjelovala na Žičkom saboru bibliotekara

Treći Žički sabor bibliotekara održan je od 5. do 7. 10. u gradu Kraljevu, nadomak manastira Žiče, kolijevke srpske državnosti, kulture i nacionalnoga identiteta. Sabor već treću godinu zaredom okuplja knjižničare iz cijele Srbije, a ove je godine bio organiziran pod temom Saradnja javnih biblioteka sa bibliotekama tradicionalnih crkava i verskih zajednica u Republici Srbiji s namjerom osvjetljavanja povijesti spomenutih vrsta knjižnica, njihove knjižne građe, zajedničkih izdanja i općenito razmjene znanja, iskustava te iniciranja novih suradničkih projekata. Uz tridesetak pristunih izlagača iz javnih državnih i crkvenih (eparhijskih i manastirskih) knjižnica, na Saboru je ove godine prvi puta sudjelovala i Beogradska nadbiskupija koja promicanjem kulturne djelatnosti unutar ustanove Nadbiskupijske knjižnice želi dati doprinos međucrkvenoj i crkveno-civilnoj suradnji na polju knjižničarstva i izdavaštva.

Beogradsku nadbiskupiju na Saboru je predstavljao Dinko Glavaš, magistar teologije i suradnik Nadbiskupijske knjižnice koji je izlaganjem s temom Predstavljanje rada Nadbiskupijske biblioteke „Paulus“ izložio neke vidove kulturalno-evangelizacijskih nastojanja nadbiskupije. Nakon što je prikazao pregled nastanka, razvoja i građe Nadbiskupijske knjižnice, izlagač je pokušao naznačiti sadržajna i pojmovna određenja bibliotekarskog i uopće kulturalno-evangeliazcijskog usmjerenja Katoličke Crkve na području Republike Srbije, i to pojmovima dijalogičnosti i katoliciteta: „Crkva ne može a da ne bude mesto komunikacije, mesto dijaloga. Teologija, ukoliko ona predstavlja iskreno osluškivanje Božije Reči (reč, govor = logos), ne može a da ne bude dijaloška (dia-logos), komunikativna. U tom smislu prisutnost Beogradske nadbiskupije u ovom društvu kao partikularne Crkve unutar jedne i sveopšte Crkve nužno predstavlja poziv na dijalog i komunikaciju. S druge, pak, strane, Crkva ne želi ostvarivati isključivo unutarcrkveno zajedništvo i komunicirati sama sa sobom. Reč koju ona prenosi upućena je drugima – čoveku svakog mesta i vremena, svake nacije i rase. U tom je smislu Crkva nužno katolička, sveopšta, otvorena svima (kat-holos).“ U kontekstu navedenih načela te konkretnih mogućnosti i potreba nadbiskupijske zajednice, izlagač je predstavio perspektive za daljnji rad biblioteke, napose u njenoj izdavalačkoj djelatnosti: „digitalizacijom kataloga knjiga omogućiti zainteresovanima pristup bibliotekarskoj građi; nastaviti obogaćivati bibliotekarski fond naslovima teološke i drugih tematika; podupirati naučno-istraživački rad posebno na polju istorijskih i ekumenskih istraživanja; podrupreti prevodilačku delatnost omogućujući da katolička i uopšte zapadnohrišćanska misao progovori srpskim jezikom i postane još otvorenija ovdašnjem čoveku; inicirati nova ekumenska istraživanja te obogatiti nadbiskupijsko izdavaštvo recentnim teološkim delima zapadne i istočne misli.“

Ovaj višednevni stručni skup bio je prilika za uspostavljanje još čvršćih odnosa naše vjerničke zajednice s civilnim i crkvenim ustanovama u Srbiji te za predstavljanje rada Katoličke Crkve koji želi biti na dobro čovjeka u ovome društvu. Nakon izlaganja i raspravljanja o pojedinim temama skupa, Sabor je ovjenčan organiziranim posjetom sudionika manastiru Žiča te zaključen u prijateljskom i bratskom raspoloženju.

D.G.