Svetkovina Bogojavljenja u franjevačkoj crkvi u Beogradu

Sveta tri kralja ili Bogojavljenje je jedan od najstarijih katoličkih praznika. Prema događajima opisanim u Evanđelju po Mateju, tri kralja ili mudraca „sa istoka“, prateći betlehemsku zvezdu, došla su u Jeruzalem da se poklone novorođenom Isusu. Tri kralja zapravo su predstavnici paganskih naroda koje je Bog pozvao u svoje kraljevstvo, time što im je objavio rođenje Spasitelja i na taj način označavaju da je on Spasitelj za sve ljude. Smirna simbolizuje poklon detetu Isusu kao čoveku; aromatična smola tamjan  predstavlja poklon Isusu kao Bogu dok je zlato simbol poklona za Kralja.

Na svetkovinu Bogojavljenja ili sveta tri kralja, u subotu 6. januara misno slavlje u franjevačkoj crkvi svetog Ante u Beogradu, predvodio je fra Benedikt Vujica, ekonom i vikar samostana uz koncelebraciju fra Ilije Alandžaka, župnika i gvardijana samostana.

Na početku misnog slavlja, fra Benedikt je blagoslovio vodu i so,kao simbol krštenja u Gospodinu i prelaska u novi život. Nakon obrednog blagoslova vode, predsedatelj je nakon što se poškropio svetom vodom, krenuo u blagoslov vernika.

U prigodnoj propovedi, fra Benedikt  je istakao da Bog u Isusu zapravo otkriva samoga sebe ali i zamisao koju je imao, nadovezujući se da sve te činjenice potvrđuju i adekvatna Biblijska čitanja koje liturgija tog dana stavlja na razmatranje kako vernicima tako i sveštenicima.

Uporedivši nadalje tradiciju crkve Zapada sa tradicijom crkve Istoka “ u tradiciji  Zapadne Crkve od Bogojavljenskih događaja, a to su uvek bila četiri, u rođenju, u krštenju na Jordanu, poklonu mudraca i čudu u Kani Galilejskog, u Zapadnoj tradiciji glavni naglasak stavlja se na posetu triju mudraca sa istoka dok je u Istočnoj tradiciji naglasak više na Isusovom Krštenju na Jordanu”, rekao je fra Benedikt.

“ Na prvom mestu trebamo da uočimo motiv i razlog koji je odvažio trojicu mudraca da krenu na daleki nepoznati put. A to je traženje novorođenoga Kralja da mu se poklone. Iz evanđeoskog izveštaja – Mt 2, 1-12, vidi se da je to zapravo bilo traženje Boga. Čežnja duboko ukorenjena u srcu svakoga čoveka koji je iskreno otvoren istini”, rekao je propovednik, istakavši i da su  mudraci uložili mnogo napora da bi krenuli na taj put ka Bogu, podsetivši vernike da put do Boga obično nije ona laka prečica na životnom putu već put popločan raznim iskušenjima i preprekama koje osoba sa istinski otvorenim srcem i pozdanjem u Boga za kojim traga, prelazi sa odolevanjem i lakoćom prateći Božiju ruku koja ga vodi.

“ Spremnost mudraca da slede onaj prvi unutrašnji Božiji poticaj, da krenu u nepoznato tražeći susret sa Bogom da mu se poklone. Došli su u Betlehem i u detetu prepoznali Boga, doneli su mu i poklone, znakove svoje vere, svoje veroispovesti, odnosno, da bi ga priznali Bogom, Kraljem i čovekom. U tom prizoru objave Boga u čoveku, naznačena je posebna vernost čoveka iznad svih drugih stvorova na zemlji. Čovek ima među svim tvim stvorenjima najveće dostojanstvo, a na to dostojanstvo uzdigao ga je Bog, prvenstveno u samom činu stvaranja, stvorivši ga na svoju sliku i sličnost a zatim u otajstvu utelovljenja, kada je sam uzeo našu ljudsku narav i postao čovekom i nastanio se među nama. U Isusu Kristu se otkriva Bog i čovek, mudraci su se poklonili Bogu u čoveku, i to predstavlja otvaranje nove stranice u ljudskoj istoriji”, istakao je fra Benedikt.

Zaključivši svoje razmatranje podsticajem da se “ moramo ponašati u skladu sa svojim bogo-ljudskim dostojanstvom, odnosno da se moramo ponašati jedni prema drugima na Božji način, to jest ljubavlju i dobrotom, kao što se Bog odnosi prema svim stvorenjima. Jer sve što je Bog učinio, učinio je iz ljubavi, iz čega sledi da ljubav mora biti pokretač svega u našem ljudskom životu.”

Marija Antonela Kanelić